എനിക്കും ഒരു മരമാകണമെന്നവൻ;
പാഴ്ത്തടിയെന്ന്‌ ചിലർ...
കാതലെന്ന്‌ അടുത്തറിയുന്നവർ.......
എനിക്കറിയാം;
കവിതയിലും ജീവിതത്തിലും സദാ
പൂക്കുന്ന അകക്കാമ്പുള്ള ഒരൊറ്റ മരം..
ഏതൊഴുക്കിലും
വേരറ്റുപോകാത്ത, വേരഴുകാത്ത
ഒറ്റ മരം....
കവിതയുടെ സ്വസ്ഥതയിൽ,
സ്വച്ഛതയിൽ,
നിത്യതയിൽ
ഒരസ്വാസ്ഥ്യം പോലെ
മരുഭൂമിയിൽ ഹരിതമാകുന്നവൻ...
സങ്കടങ്ങളുടെ ഉഷ്ണക്കാറ്റിൽ
ഛന്ദസ്സുടഞ്ഞ നിന്റെ
ശബ്ദമെനിക്ക് കേൾക്കാം,
പരുക്കനെങ്കിലും, പതുക്കെയായ്....
ഓ കുഴൂർ.......................
കവിതയിലെ ഒറ്റ മരമേ......,
...............................................
മരമേ.....................................
8 comments:
കവിതയുടെ സ്വസ്ഥതയിൽ,
സ്വച്ഛതയിൽ,
നിത്യതയിൽ
ഒരസ്വാസ്ഥ്യം പോലെ
മരുഭൂമിയിൽ ഹരിതമാകുന്നവൻ...
കൊള്ളാം കുഴൂർ
"എനിക്കറിയാം,"
"പാഴ്ത്തടിയെന്ന്‌ ചിലർ..."
എന്താണ്‌ പറഞ്ഞു വരുന്നത് ?
ചിത്രം നന്നായിട്ടുണ്ട്.
ചിത്രമാണോ കവിതയാണോ മനോഹരമെന്ന ഒരു കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍
വിത്സണ്... പ്രവാസ ഭൂമിയിലെ ഒറ്റമരം!
ചിത്രം വരച്ചതാണെന്നത് തെറ്റിദ്ധാരണയല്ലേ എന്നൊരു ധാരണ :)
മൊയ്ദീൻ നന്ദി..
വല്ലഭാ.. "എനിക്കറിയാം,"
"പാഴ്ത്തടിയെന്ന്‌ ചിലർ..." ഇങ്ങനെയല്ലല്ലോ ഞാൻ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്‌... ‘’എനിക്കറിയാം..’‘ എന്ന വരി താങ്കൾ അസ്ഥാനത്താണുപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.
നട്ടേ...:) :) :) :)
ശ്രദ്ധേയാ വരച്ചതാണെന്ന്‌ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല. തിരക്കില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ വരച്ചേനെ.. പകൽക്കിനാവനെടുത്ത ഈ പോട്ടം ഒരു ഫിൽട്ടർ ഉപയോഗിച്ചിട്ടൂ എന്നു മാത്രം.
രണ്ടും സൂപ്പര്‍ എനിക്കിഷ്ട്ടയിട്ടോ
കവിതയിലൂടെ വിത്സനെ മനോഹരമായി വരഞ്ഞില്ലെ പണിക്കരെ... ഇനിയെന്തിനു വേറൊരു ചിത്രം! :)
നന്ദി സാബി...
ഹ ഹ ഹ ശ്രദ്ധേയാ അതന്നേ...!
Post a Comment