വിഷമവൃത്തം

സ്വസ്ഥമായിരുന്നെല്ലാം.........
വരിയുടച്ച കവിതപോലെ,
വരിവരിയായുള്ള അനുഗമനങ്ങൾ.....
അധികം ബഹളങ്ങളില്ല,
എങ്കിലും,
ഇടയ്ക്ക്‌ ആളനക്കമുണ്ടെന്ന്‌
തോന്നിപ്പിക്കുമാറ്‌ ചില
നനഞ്ഞ തേങ്ങലുകൾ..
മുഷിഞ്ഞ നെടുവീർപ്പുകൾ..


സ്വസ്ഥമായിരുന്നെല്ലാം...,
ഒരു കാറ്റെന്റെ വിളക്കൂതിയണയ്ക്കുംവരെ..
വന്നവരെക്കാൾ
വരാത്തവരെക്കുറിച്ചായിരുന്നു
എന്റെ സങ്കടം...
വന്നവർക്കും
വരാത്തവരെക്കുറിച്ചാകും
സങ്കടം...
പുറത്തേയ്ക്കെടുക്കും മുൻപ്‌
ഒന്നാശ്വസിച്ചു,
ഐവർമഠത്തിലേയ്ക്കല്ല...


കരച്ചിലിന്റെ നേർത്ത
ചീവീടുകൾ ഇപ്പൊ
ചെറുതായി,
അവ്യക്തമായി കേൾക്കാം..
താളപ്പിഴകളുണ്ട്‌...
ശ്രുതിചേരാത്ത കരച്ചിലുകൾ
പണ്ടേയെനിക്കിഷ്ടമല്ല...
ഒച്ചയില്ലാത്ത
അവളുടെ കരച്ചിൽ..........,
എനിക്കത്‌ കാണുമ്പോഴേ
ചിരി വരും.....
കനപ്പിച്ചൊരു നോട്ടം
നോക്കണമെന്നുണ്ടെനിക്ക്‌....
പക്ഷെ....!

എന്റെ കണ്ണുകൾ
ഒരിക്കൽ കൂടി
എനിക്ക്‌ തുറക്കാൻ
കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ.....!